ก็อาจจะจริงที่เงินและทองช่างที่มีค่า
มีเงินก็อาจจะจ้างนางแบบมาเดทชวนดื่มเตกีล่า
แต่ลองคิดดูถ้าโลกเราแตกสักปีหน้า
มีเงินก็ไม่อาจจ้างให้นาฬิกาหยุดเดินไว้แค่ตอนตีห้า
ไม่อาจจะจ้างจอห์น เลนน่อนให้กลับมาเล่นกีต้าร์
มีทองเท่าพีระมิดไม่คืนชีวิตฟาโรห์ให้กีซ่า
เคยสวยเหมือนอั้มและเคยแข็งแรงเหมือจีจ้า
แต่ตอนเวลาผ่านไปถึงฉีดโบท็อกซ์แต่เด็กยังเรียกว่าอีป้า
ถ้าเปรียบเวลาเป็นเงินออมที่เราต่างมี
เราไม่เคยรู้หรอกว่าเหลืออยู่เท่าไรอยู่ในบัญชี
แปดหมื่นหกพันสี่ร้อยสี่สิบอ่ะวินาที
หนึ่งวันมีฝากเท่ากันจะถอนไปทำอะไรกันดี
ถ้าถอนไปทำความดีโลกนี้ก็คงจะโจษจัน
ควรถอนไปเอื้อเฟื้อคนที่ต้องยืนเบียดกัน
น่าถอนไปให้อภัยคนที่เราเคยโกรธมัน
อายุคนเรามันสั้นเกินกว่าจะใช้เวลาเพื่อเกลียดกัน (ประเดี๋ยวไม่ทันนะ)
มีเงินก็อาจจะจ้างนางแบบมาเดทชวนดื่มเตกีล่า
แต่ลองคิดดูถ้าโลกเราแตกสักปีหน้า
มีเงินก็ไม่อาจจ้างให้นาฬิกาหยุดเดินไว้แค่ตอนตีห้า
ไม่อาจจะจ้างจอห์น เลนน่อนให้กลับมาเล่นกีต้าร์
มีทองเท่าพีระมิดไม่คืนชีวิตฟาโรห์ให้กีซ่า
เคยสวยเหมือนอั้มและเคยแข็งแรงเหมือจีจ้า
แต่ตอนเวลาผ่านไปถึงฉีดโบท็อกซ์แต่เด็กยังเรียกว่าอีป้า
ถ้าเปรียบเวลาเป็นเงินออมที่เราต่างมี
เราไม่เคยรู้หรอกว่าเหลืออยู่เท่าไรอยู่ในบัญชี
แปดหมื่นหกพันสี่ร้อยสี่สิบอ่ะวินาที
หนึ่งวันมีฝากเท่ากันจะถอนไปทำอะไรกันดี
ถ้าถอนไปทำความดีโลกนี้ก็คงจะโจษจัน
ควรถอนไปเอื้อเฟื้อคนที่ต้องยืนเบียดกัน
น่าถอนไปให้อภัยคนที่เราเคยโกรธมัน
อายุคนเรามันสั้นเกินกว่าจะใช้เวลาเพื่อเกลียดกัน (ประเดี๋ยวไม่ทันนะ)
m o n e y money เอ๊ะ พวกลุงทำอะไรกันอยู่ทั้งปี
หนูไม่เข้าใจเลยสักที ลุงจะเอาไปทำอะไรกันนักนี่
อยู่ด้วยกันส่งยิ้มหัวเราะทุกวัน ลุงพูดเองว่าเป็นสิ่งที่สำคัญกว่า
เดี๋ยวนี้เลยพวกเรามารักกัน เพราะถ้ารอพรุ่งนี้กลัวจะไม่ทัน
หนูไม่เข้าใจเลยสักที ลุงจะเอาไปทำอะไรกันนักนี่
อยู่ด้วยกันส่งยิ้มหัวเราะทุกวัน ลุงพูดเองว่าเป็นสิ่งที่สำคัญกว่า
เดี๋ยวนี้เลยพวกเรามารักกัน เพราะถ้ารอพรุ่งนี้กลัวจะไม่ทัน
เฉลี่ยอายุแค่เจ็ดสิบปีเท่านั้นแหละหนา
สิบปีแรกยังไร้เดียงสา เสียอีกสิบปีเพื่อการศึกษา
อายุสามสิบเดินหน้าสู้งานและปัญหา
สี่สิบปีเริ่มสร้างฐานะและหิวกระหายยศฐา
อายุห้าสิบเดินหน้าลงหลักปักฐาน
หกสิบปีเกษียณงานเอาเงินที่เก็บมารักษา
นาฬิกาวิ่งนำให้เราวิ่งตามอยู่ทุกชั่วโมง
ไม่เกินเจ็ดสิบก็นอนในโลงให้ลูกกับหลานมาเคาะฝา
ถ้าขาของเรายังเดิน ตราบที่หัวใจยังเต้น
ในยามจมูกและปอดยังคงหายใจเอาออกซิเจน
โปรดรู้ว่ารักมีค่าได้มากกว่าเพชรมากกว่าพลอย
เพราะคนที่รักอาจไม่อยู่คอยเราไปตลอดเหมือนกับเซเว่น
จะเข้าเส้นชัยไปทำไมถ้าไม่มีบ้านให้กลับ
จะเอารางวัลไปโชว์ใครถ้าไม่มีใครมาเชียร์
นั่งกินข้าวกับลูกเมีบถึงมีแค่ข้าวและกับ
ดีกว่านั่งหลับเหงาๆ ในผับทั้งที่มือจับแต่ขวดเบียร์
สิบปีแรกยังไร้เดียงสา เสียอีกสิบปีเพื่อการศึกษา
อายุสามสิบเดินหน้าสู้งานและปัญหา
สี่สิบปีเริ่มสร้างฐานะและหิวกระหายยศฐา
อายุห้าสิบเดินหน้าลงหลักปักฐาน
หกสิบปีเกษียณงานเอาเงินที่เก็บมารักษา
นาฬิกาวิ่งนำให้เราวิ่งตามอยู่ทุกชั่วโมง
ไม่เกินเจ็ดสิบก็นอนในโลงให้ลูกกับหลานมาเคาะฝา
ถ้าขาของเรายังเดิน ตราบที่หัวใจยังเต้น
ในยามจมูกและปอดยังคงหายใจเอาออกซิเจน
โปรดรู้ว่ารักมีค่าได้มากกว่าเพชรมากกว่าพลอย
เพราะคนที่รักอาจไม่อยู่คอยเราไปตลอดเหมือนกับเซเว่น
จะเข้าเส้นชัยไปทำไมถ้าไม่มีบ้านให้กลับ
จะเอารางวัลไปโชว์ใครถ้าไม่มีใครมาเชียร์
นั่งกินข้าวกับลูกเมีบถึงมีแค่ข้าวและกับ
ดีกว่านั่งหลับเหงาๆ ในผับทั้งที่มือจับแต่ขวดเบียร์
m o n e y money เอ๊ะ พวกลุงทำอะไรกันอยู่ทั้งปี
หนูไม่เข้าใจเลยสักที ลุงจะเอาไปทำอะไรกันนักนี่
อยู่ด้วยกันส่งยิ้มหัวเราะทุกวัน ลุงพูดเองว่าเป็นสิ่งที่สำคัญกว่า
เดี๋ยวนี้เลยพวกเรามารักกัน เพราะถ้ารอพรุ่งนี้กลัวจะไม่ทัน
หนูไม่เข้าใจเลยสักที ลุงจะเอาไปทำอะไรกันนักนี่
อยู่ด้วยกันส่งยิ้มหัวเราะทุกวัน ลุงพูดเองว่าเป็นสิ่งที่สำคัญกว่า
เดี๋ยวนี้เลยพวกเรามารักกัน เพราะถ้ารอพรุ่งนี้กลัวจะไม่ทัน
ทำงานเครียดติดพัน
ก็เลยมีอารมณ์เสียใส่กัน
ทั้งที่เราก็ไม่รู้ว่าเรามีพรุ่งนี้อีกกี่วัน
จะมีเธอมีฉันไปอีกนานเท่าไร
ถ้าเกิดพรุ่งนี้ฉันจาก
ถ้าหากพรุ่งนี้เธอตาย
เราคงนึกเสียดายวันเวลามากมายที่เราปล่อยไปให้มันแค่ไหล
คงไม่สายถ้าเรากลับมาใส่ใจกับรัก
ก็เลยมีอารมณ์เสียใส่กัน
ทั้งที่เราก็ไม่รู้ว่าเรามีพรุ่งนี้อีกกี่วัน
จะมีเธอมีฉันไปอีกนานเท่าไร
ถ้าเกิดพรุ่งนี้ฉันจาก
ถ้าหากพรุ่งนี้เธอตาย
เราคงนึกเสียดายวันเวลามากมายที่เราปล่อยไปให้มันแค่ไหล
คงไม่สายถ้าเรากลับมาใส่ใจกับรัก
อยู่ด้วยกันอีกแปป ประเดี๋ยวก็ต้องลาจาก
กอดคนที่เรารักให้มากกว่ากอดเงินฝาก
ครอบครองที่ดินมากมาย
สุดท้ายใช้แค่ฝังกาย
หยุดส่งสติ๊กเกอร์ไลน์แล้วบอกรักกันด้วยปาก
สายน้ำหลากไปข้างหน้าเวลาไม่เคยอยู่นิ่ง
ก่อนเคี้ยวหมากเป็นปู่กับย่าก่อนลาไปอยู่บนหิ้ง
ขอให้จงจดจำไว้ว่าฉันรักเธอมากอย่างยิ่ง
so make love not war and let the kids sing
กอดคนที่เรารักให้มากกว่ากอดเงินฝาก
ครอบครองที่ดินมากมาย
สุดท้ายใช้แค่ฝังกาย
หยุดส่งสติ๊กเกอร์ไลน์แล้วบอกรักกันด้วยปาก
สายน้ำหลากไปข้างหน้าเวลาไม่เคยอยู่นิ่ง
ก่อนเคี้ยวหมากเป็นปู่กับย่าก่อนลาไปอยู่บนหิ้ง
ขอให้จงจดจำไว้ว่าฉันรักเธอมากอย่างยิ่ง
so make love not war and let the kids sing
m o n e y money เอ๊ะ พวกลุงทำอะไรกันอยู่ทั้งปี
หนูไม่เข้าใจเลยสักที ลุงจะเอาไปทำอะไรกันนักนี่
อยู่ด้วยกันส่งยิ้มหัวเราะทุกวัน ลุงพูดเองว่าเป็นสิ่งที่สำคัญกว่า
เดี๋ยวนี้เลยพวกเรามารักกัน เพราะถ้ารอพรุ่งนี้กลัวจะไม่ทัน
หนูไม่เข้าใจเลยสักที ลุงจะเอาไปทำอะไรกันนักนี่
อยู่ด้วยกันส่งยิ้มหัวเราะทุกวัน ลุงพูดเองว่าเป็นสิ่งที่สำคัญกว่า
เดี๋ยวนี้เลยพวกเรามารักกัน เพราะถ้ารอพรุ่งนี้กลัวจะไม่ทัน
m o n e y money เอ๊ะ พวกลุงทำอะไรกันอยู่ทั้งปี
หนูไม่เข้าใจเลยสักที ลุงจะเอาไปทำอะไรกันนักนี่
อยู่ด้วยกันส่งยิ้มหัวเราะทุกวัน ลุงพูดเองว่าเป็นสิ่งที่สำคัญกว่า
เดี๋ยวนี้เลยพวกเรามารักกัน เพราะถ้ารอพรุ่งนี้กลัวจะไม่ทัน
หนูไม่เข้าใจเลยสักที ลุงจะเอาไปทำอะไรกันนักนี่
อยู่ด้วยกันส่งยิ้มหัวเราะทุกวัน ลุงพูดเองว่าเป็นสิ่งที่สำคัญกว่า
เดี๋ยวนี้เลยพวกเรามารักกัน เพราะถ้ารอพรุ่งนี้กลัวจะไม่ทัน
Words by ฟักกลิ้ง ฮีโร่,แสตมป์ และ เปมิกา Groovybee โทณะวณิก
Arranged by a.r.t และ แสตมป์
Composed by a.r.t
Produced by ฟักกลิ้ง ฮีโร่
Rap by ฟักกลิ้ง ฮีโร่
Vocal by เปมิกา Groovybee โทณะวณิก
Kids Vocal by ฝนพา ปราโมช ณ อยุธยา,ด.ช. เกนดี ธาราไชย,ด.ญ. พอดี ธาราไชย และ ด.ช. อินทัช เสริมสุขเจริญชัย
Recorded by a.r.t
Recorded at กฤชเจริญการเสียง
Mixed&Mastered by a.r.t
Inspired Melody from “Ah vous dirais-je, Maman” by Wolfgang Amadeus Mozart
Visual by ธนาวร ชัยวรากิจ และ อดิเทพ ดุกสุขแก้ว
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น