ยิ่งเกลียดยิ่งรัก - โดม ปกรณ์ ลัม (Ost.เสน่หาสัญญาแค้น)

รักคำนี้มันตายจากหัวใจ
ตั้งแต่วันนั้น ที่เธอคนดีจากฉันไป
ไม่ว่าใครจะเดินเข้ามา ฉันก็ไม่เคยหวั่นไหว
จะเหมือนเป็นคนๆที่ไร้หัวใจ

แต่เธอคนนี้ที่ยืนนอกสายตา
เธอคนนี้ ที่ฉันไม่ควรจะรักเลย
เปิดประตูในใจเข้ามา หัวใจที่มันอยู่เฉย
ในทุกวันมันคิดถึงเธอ

เกิดอาหารสับสนในใจ ไม่อยากจะแพ้ให้เธอคนนี้
เกิดอาการอึดอัดในใจ เมื่อเธอหายไปทุกที

ยิ่งโกรธยิ่งแค้น ยิ่งตอกยิ่งย้ำ
ยิ่งทำให้เธอเสียใจ ยิ่งโกรธยิ่งคิด
ยิ่งเกลียดยิ่งรัก ไม่รู้เป็นเพราะอะไร
ยิ่งโกรธยิ่งแค้น ยิ่งตอกยิ่งย้ำ
ว่าฉันต้องการอะไร ต้องหนีจากเธอให้ห่าง
หรือมันต้องการมีเธอข้างกาย

เธอวันนี้เธอคือคนสำคัญ
ในชีวิตที่ฉันไม่เก็บจะคิดเลย
นี้คือการผิดสำคัญ หรือเธอเข้ามาเฉลย
ว่าหัวใจ ควรใช้รักเธอ

เกิดอาหารสับสนในใจ ไม่อยากจะแพ้ให้เธอคนนี้
เกิดอาการอึดอัดในใจ เมื่อเธอหายไปทุกที

ยิ่งโกรธยิ่งแค้น ยิ่งตอกยิ่งย้ำ
ยิ่งทำให้เธอเสียใจ ยิ่งโกรธยิ่งคิด
ยิ่งเกลียดยิ่งรัก ไม่รู้เป็นเพราะอะไร
ยิ่งโกรธยิ่งแค้น ยิ่งตอกยิ่งย้ำ
ว่าฉันต้องการอะไร ต้องหนีจากเธอให้ห่าง
หรือมันต้องการมีเธอข้างกาย

ยิ่งโกรธยิ่งแค้น ยิ่งตอกยิ่งย้ำ
ยิ่งทำให้เธอเสียใจ ยิ่งโกรธยิ่งคิด
ยิ่งเกลียดยิ่งรัก ไม่รู้เป็นเพราะอะไร
ยิ่งโกรธยิ่งแค้น ยิ่งตอกยิ่งย้ำ
ว่าฉันต้องการอะไร ต้องหนีจากเธอให้ห่าง
หรือมันต้องการมีเธอข้างกาย

ต้องหนีจากเธอให้ห่าง
หรือมันต้องการมีเธออยู่ในหัวใจ